Korona Günlükleri 20 Mart 2020

Merhaba,

Depremler oluyor beynimde, dışarda siren sesi var her yanımda susmuş insanlar susmuş içimde ölen biri var! Bu da bugünün şarkısı olsun.

Ben bugün bir kez daha anladım ki insanlar dönek. Ben bugün bir kez daha anladım ki ben görünmezim. Gözlerinin içine içine bakıp konuştuğum insanlar beni görmüyor, duymuyor. Gözlerimin ta derinlerine bakıp orada yanan ateşi fark etmiyorlar. Yüzüme baka baka arsız, hayasızca en kötü yalanları sıralayabiliyorlar. İnsanlar, yine insanlıklarını yapıyorlar karşımda, en umursamaz en alışmış halleriye.

Alışmak, alışmak bizi öldürüyor. Yavaş yavaş çürüyoruz. Alışmak, şerefsizliğe ve pisliğe. Alışmak yüzsüzlüğe ve onursuzluğa. Benim annem ve babam onuru için yaşayan insanlardı. Bana bıraktıkları tek ve en büyük miras şerefleri oldu. Bu insanları gördüğümde, ne kadar şanslı bir evlat olduğumu görüyorum. Benim boğazımdan bir tek lokma haram geçmedi. Ancak bu insanlar evlatlarını haram lokmalarla büyüttü. Arkalarında bırakacakları yalnızca kokuşmuş isimleri.

Bugün hava rüzgarlıydı ancak ara sıra güneş de çıktı. Balkon yürüyüşümü on dakikaya çıkarttım. Kardeşimle konuştum. Kedilerimle dertleştim. Biraz kitap okumaya çalıştım, fırsatım olmadı. Kurgusuz hayatın gerçek kötü adamları çıktı karşıma. Ben böyle evde otururken, ben böylesine acılar içindeyken, böyle yalnız, böyle yaralarla kaplı olmama rağmen çıktılar karşıma. En acıyan yerlerime vurdular, sözleriyle, bakışlarıyla henüz kabuk tutmamış yaralarıma diken gibi battılar. Ama bilmedikleri şey bu kadar kanamanın beni öldürmeyeceğiydi. Ben artık alıştım kanamaya, alıştım kanayıp kanayıp yaralarımı bir kedi misali yalamaya. 

Ben bugün kokuşmuş insanların yüzüne baktığımda içimde oluşan mide bulantısını bastırmayı öğrendim. 

Ben bugün, bir insanın gözünün içine baka baka nasıl çirkefleşilir onu öğrendim.

Ben bugün, en aşağılık duyguların ete kemiğe bürünüp insan suretinde karşıma çıktığını gördüm. 

20 Mart 2020. 

İstanbul 

Gece Saçlı Kız

Yorumlar