Kayıtlar

Mayıs, 2020 tarihine ait yayınlar gösteriliyor

Korona Günlükleri 18 Mayıs 2020

Merhaba, İnsanların bu duygusuzlukları beni çıldırtacak. Gecenin ikisinde bağıra çağıra sokakta konuşan erkekler mi? Yoksa boru sesiyle görüntülü konuşan yan binadaki adam mı? Yalnızca bir gece mi? Nereden salıyorlar bu beyinsizleri? Bu hakkı kendilerinde nasıl buluyorlar?  Saat 00.19. Yeter mi? Yetmeeez! İki boru sesli atmış tabureleri sokağa, inlete inlete boru sesleriyle konuşup gülüyorlar. Tüylerim diken diken oluyor. Sabrım kalmadı. Peki çözüm ne? Yok ki! Sen bir kadınsın. Sen görünmezsin. Uyarsan sesini bile duymazlar. Bir küfür ederler kadınlığına, anıra anıra gülerler sonra. Sen kadınsın, onların sahip olduklarını düşündüğü bir et parçası. Fazlası değil. Asla değil. Donlarını en arkaya asmalısın, sütyenlerini de öyle. Aman diyim, erkekler görür de pipileri kalkıverir sonra.  Edepli giyinmeli ama yatakta orospu gibi olmalısın. Yine de hakkıdır erkeğin, her haltı yemek.  Hala gülüyorlar. Her gece deli bir kadının hikayesini kuruyorum kafamda. Aralık kalmış pencerelerden, k

Korona Günlükleri 10 Mayıs 2020

'' Göklere erişti feryadı ahım   Bu da gelir bu da geçer ağlama. '' O umutlu sözleri yazan ben miydim gerçekten? Ne de olsa kışın sonu bahardır! Sahi o bahara ulaşabilecek miyiz? Her ağladığımda gözyaşımı silecek, ben düştüğümde, yükseklerden değil ta en dipte benimle olan dostlarım var. Elimden tutup, beni aydınlığa çıkaracak dostlar, kardeşler... Mutlu sofralarımda onların tabakları, baharımda onların çiçekleri oldu hep. Ben yalnız değilim. Belki de tünelin ucundaki ışık çok uzakta, belki de çok yakında. Ailem, dostlarım var. Ben yalnız değilim. Ben yalnız değilim. Nasıl da geç oldu bu gerçeği fark etmem. Aslında hep bildiğim bir şeyi, yeniden keşfetmek, fark etmekti belki de... Ayrı ülkelerdeyken bile sevdiklerimin sıcaklığı kalbimdeydi hep. Şimdi, aynı memleketteyken mi ulaşamayacak seslerimiz birbirine? Ayrı evlerde olsak da şu korona günlerinde, biliyorum ki tüm sevdiklerim kalbimin içinde. Yaşayanlarıyla, ölmüşleriyle... Kalbim karanlık şu sıralar belki,

Korona Günlükleri 4 Mayıs 2020

Merhaba, '' Taş üstünde taş yok küller küllere,   Omzumda baş yok kafa tuttum mahşere '' Malum yeni bir ayın başındayız. Ödenmesi gereken faturalar iyice birikti. Banka işlemleri beni bekler. Gör götüm yolları. Yağmurlu ve baş ağrıtıcı bir İstanbul gününde, çıktık dışarıya. Tabii maske ve eldivenlerimizle birlikte. Artık onlar vücutlarımızın birer parçaları oldu. Mutlu günler yakında mı? Ne yalnızlık ne de yalan üzmesin seni, doğarken ağladı insan bu son olsun bu son! Lay la lay lay lay lay lay! Kafamda deli sorular, sokakta insanlar ve virüs kol gezerken, çantamda alışveriş torbalarım ve faturalarım düştük yollara. Ve sanıyorum ölümcül bir hata yaptım, maske üzerinden, eldivenli ellerimle burnuma dokundum. Ciddiyim, eğer hastalanırsam bunun yüzünden olacak... Öyle bir hayatı yaşıyoruz işte, ufak bir hata öldürücü bir virüse kapılıp gitmek demek. Belki paranoya, belki değil. Boğazımda bir gıcıklanma da söz konusu. Gerçi insanlarla yakın temasım olmadı. Yani ne k