Kral'ın Hikayesi

Çok geç tanıdığım ama hayatımın tamamını kaplayan Kral'ı anlatmak istiyorum dilim döndüğünce.


O eşimin 8 yıllık dostu,birlikte büyüdüğü canyoldaşıydı.Bense Kral'ı biz evlendikten sonra tanıyabildim.
Yalnızca 3 yıl.Bu kısacık 3 yıla mutlu,unutulmaz anılar sığdırdık.
Bir gün Kral'ın karnında şişlik fark ettik.Ertesi gün de bu şişlik devam edince,hemen randevumuzu aldık ve veterinerimize koştuk.İç organlarına yoğun derecede baskı yapan sıvı olduğu söylendi.Sıvının çekilebileceğini ama
bunun daha büyük bir yerde yapılması gerektiği,ellerinde gerekli röntgen aletlerin olmadığını öğrendik.Gittiğimiz yerde gerekli filmler çekildi ve sudan dolayı göremediklerini,tümör olabilme ihtimalini söylediler.Eğer istersek uyutabileceklerini de ekleyerek.Önümüzde iki seçenek vardı ya ciğerlerindeki su çekilecek ki bu çok riskli bir işlemdi ve işlem sırasında da ölebilirdi Kral ya da o an gelecekte çekebileceği acıları ona yaşatmamak için,uyutulmasına karar verecektik.
 

 Suyun çekilmesini istedik,o gün Kral'dan büyük miktarda su çekildi.O gece orada kalması gerekti.Sabah erkenden onu almaya gittiğimize deli gibi bağırdı,hem kızmıştı hem de sevinçle kuyruğunu sallıyordu koca aslan.Acı haberi o sabah aldık dalak tümörü vardı oğlumuzda.Nasıl olur hiç bir belirti yoktu dedik doktorlara düzenli olarak doktorumuza gittiğimizi anlattık,bize köpeklerde tümörün çok çabuk yayıldığını,daha doktora götüremeden bile ölme ihtimali olabileceğini yine Kral'ın şanslı olduğunu söylediler.
Doktorlar uyutma önerisini yine tekrarladılar.Acılar içinde gözlerinizin önünde ölecek deseler de o parıldayan gözlere kıyamadık,kıyamazdık.Bize en fazla bir kaç hafta ömrünün kaldığını söylediler,yapacak hiç bir şey yok,son günlerini iyi yaşasın dediler.
Hemen o gün belgeleri çevredeki tüm doktorlara gönderdik,onlarca telefon konuşması yapıldı ancak aldığımız cevap hep aynıydı.Bir tek günde,hayatımızın tüm dengesi,bütün planlarımız,her şey,her şey yok olmuştu.Bir çıkar yol aradık,uzun internet araştırmaları ve doktorlara danışmalardan sonra mamalarında değişikliğe gittik,işe yaramaz
deseler de doktorlardan bir umut ilaçlar aldık,belki bir kaç gün daha nefes aldırabiliriz Kral'ımıza diye.
  Her an onunla son anımız olabilirdi,her geçen dakika ömründen eksiliyordu ve yapacak tek bir şeyimiz bile yoktu.Onun yanında konuşmamaya çalıştık olan biteni ama biliyordu ,hissediyordu.
Son günlerinde doktorların da dediği gibi isteksizlik başlamıştı.Tuvalet için bile dışarı çıkmaz olmuştu artık.

Ve 25 gün sonra,daha 8 yaşındayken 31 Temmuz 2013'te Kral bu dünyadan gitti.Hep söylenen gibi acılar içinde kıvranarak değil,bir öğlen uykusunda sessizce,huzurlu...
 1 ekim onun doğum günüydü biz yine o varmış gibi kutladık doğum gününü,biliyoruz izliyor bizi bir yerlerden.
 Evet,sosyal bir köpek değildi diğer köpekleri gördüğünde deli gibi bağırır,şaha kalkardı.Ancak son anına dek ne
bir insana ne de bir hayvana zarar verdi(havada kaptığı sinekleri saymazsak :) )
Evet,sevmediği insanlar da vardı,bizi ondan ayırmak için elinden geleni yapan.
 Küçük kulaklarını ve karnını kaşıtmaktan deli gibi hoşlanan,sevincini de sinirini de en uçlarda yaşayan bir köpekti o.
 Bildiğim tek şey şu ki o bizimde yaşayacak,bizimle nefes alacak,bizim gözlerimizden görecek dünyayı.

 Bir gün yanına geleceğiz oğlum,seni hep diz boyu karların arasında,yemyeşil çayırlarda hayal ediyoruz.
 Yanına gelecek ve seninle yaşayacağız yemyeşil sonsuzlukta.

Gece Saçlı Kız