Korona Günlükleri 2 Haziran 2020

Merhaba,

Artık içimde ne biraz umut ne de mutluluk kalmadı. Günler geçiyor ve ben günlerle birlikte geçip gidiyorum bu dünyadan. Zaman beni de diğer insanlarla birlikte savurup duruyor. Birbirimize çarpıyor, kanıyor, savruluyor ama yaşamaya devam ediyoruz. Bu çarpışmalardan bazen kemikler kırılıyor, bazen de yalnızca burunlarımız kanıyor. Fark etmezdi zaten, alt tarafı yaşıyoruz. Dönüp dönüp duruyoruz. Kendi çemberlerimizde, aslında hepimiz aynı kümenin içinde. Yorulanlar küme dışına, ölenler toprağın altına. Sonrası yine kan, yine gözyaşı.

Ne kadar sürmesi gerekiyorsa sürecek. Sonu küme dışındakilerin cehennemi mi? Yoksa toprağın dibi mi? Geceler karanlık. Günler karanlık. Mayıs ayında kombiyi açtım. Yapacak bir şey yok, dört kilo domates on lira. Pattis soğan domatiiiz! Çeeek sepetini yukarı abla! Kocan nerede? Geç kalmadan çocuk yap. Kapıyı kapat. Lambaya püf de. Tüm sokak lambalarının altında karnı aç köpekler yatar. Kediler kuytulara kaçar. Şu kahpe dünyanın karanlığında, geceleri evleri telefon ışıkları aydınlatır. Dolmalık biberin kilosu altı lira. Bağlaç olan de yi ayrı yazmayı unutma. Unut sevme beni, bu aşkın sonu, ne yazık ki hüsran gözyaşı doluuu!

Bıktım... 

Sığıntı Kuşu

akşam
hüznümün soluk aynası
vurdukça yüreğime kanım oynaşır
derinleşir acısı parmakuçlarımın
kırmızı bir ölümü görmüş gibi
kanarım.

yoruldum
değiştirmekten kanını yüreğimin
hergün yeniden başlayan
çığırtkan bir şarkıyı söylemekten
hergün
yeni bir şarkı bestelemekten

ben hüznün
ben gölgemin kiracısı
yeni bir ev değiştirmekten

hergün
gövdemle büyüyen hüznümle
kimselerden habersiz eskiyen yüreğimin
dinlemiyorlar
dinlemiyorlar şarkısını oy

sustukça çoğalıyor tekliğim
ah benim sıska yüreğim
ah benim kimselere söz geçiremez yüreğim
ah benim
neyim kaldı elimde
ah benim
üreyemiyorum kendime

böyle niye beni
biraz yankı biraz karıncayken
şimdi eski bir enosis düşlerim
kendimi koparıyorum kendimden
yetişemiyorum.

tekliğim
yorgun ve kanadı kırık kuştur
hüznün yapraklarında gölgelendiği
kim koparır dalından
ağzı açık bir gülü
kırmızı bir ölümü görmüş gibi
kanarım

yoruldum
değiştirmekten kanını yüreğimin
ne zaman bitecek
bu hüzün.

Arkadaş Z. Özger

Gece Saçlı Kız