Bir İdam Mahkumunun Son Günü/ Victor Hugo Üzerine
Ah! Bir hapishanede olmak ne büyük alçalma! Burada her şeyi kirleten bir zehir var. Burada her şey, on beş yaşında bir kızın şarkısı bile yozlaşıyor! Burada bulduğunuz bir kuşun kanadında çamur vardır; koparık kokladığınız güzel bir çiçek iğrenç kokular yayar. Merhaba! Ne kadar da uzun zaman olmuş yazmayalı. Aslında, buraya yazmayalı uzun zaman oldu. Yazmak, benim hayatımda her zaman var olan bir şey. Son dönemde bazen anlamsız gelse de, bir çok şeyi sorguladığım gibi onu da sorgulasam da yine de bırakmadığım iki şeyden biri oldu yazmak. Yaşamak ve yazmak. Geri kalan şeyler içinse biraz mola verilebilir. Sevgiye, bağlı olduğun kişilere, korktuğun tüm uzak mesafelere... Mola, biraz mola. Belki istesem de uzak kalamıyorumdur sorunlardan, sevginin bile bir sorun olduğunu fark ettiğim bu yıl, bir çok insan gibi benim için de çok zor oldu. Hala da bitmedi zorluklar, onlar benim gibi mola da vermediler. Benim de pek mola verbildiğim söylenemez ya. Yaşanacak olan yaşanıyor ...
